Zo’n 2,5 jaar geleden wordt Bob door een SEH-arts uit zijn netwerk gevraagd om te solliciteren in het HagaZiekenhuis. Hij weet op dat moment nog niet zo heel veel van ons ziekenhuis af. Daarom besluit hij een dagje mee te lopen. “Op zo’n dag proef je de sfeer in het team en op de afdeling. Je krijgt een goed beeld van het type patiënten en de zorgvraag op de SEH. Ik was meteen enthousiast. De keuze was daarna snel gemaakt.”

Met elkaar de mouwen opstropen

Eenmaal aan de slag in het HagaZiekenhuis, valt het Bob op hoe goed er wordt samengewerkt. “Dat vind ik hier echt uniek. De communicatie verloopt over het algemeen heel prettig. Er is laagdrempelig contact met de SEH-artsen, -verpleegkundigen en -arts-assistenten, maar ook met collega’s van andere specialismen. Je merkt echt dat we er met elkaar iets van willen maken. Soms loopt de SEH helemaal vol. Dan denk je: ‘hoe gaan we dit doen?’. Het geeft dan veel energie als we met elkaar de mouwen opstropen en de klus klaren. Ook is het mooi om te zien dat bijvoorbeeld collega’s van de gipskamer op dat moment bijspringen. En dat collega’s van andere afdelingen hun best doen om patiënten zo snel mogelijk op te nemen. Dat gaat de ene dag makkelijker dan de andere, maar de wil en bereidheid zijn er. Dat is heel fijn.”

Contrast

De grote variatie aan werkzaamheden is de reden dat Bob koos voor het vak. “Als SEH-arts ben je breed opgeleid en zie je zoveel verschillende patiënten. Van heel jong tot oud en alles daar tussenin – en van kritiek ziek tot iets minder ziek. Ook de achtergrond van patiënten is heel divers. Ik zie het altijd als een uitdaging om mensen op hun gemak te stellen. Als het even kan, doe ik dat met een grapje. Dat breekt vaak het ijs. Op onze Kinder-SEH werken we met moderne technieken om een kind tot rust te brengen, zoals medische hypnose, focustaal en lachgas. We zien echt dat dit heel goed helpt.” Het is regelmatig rennen en vliegen op de SEH. “Het ene moment leid je een reanimatie en word je constant gebeld. En het andere moment heb je de tijd om een wond te hechten en een leuk gesprekje te voeren met de patiënt. Dat contrast vind ik heel leuk.”

Innovatief werken

Bob is onder de indruk van de faciliteiten in het HagaZiekenhuis. “We werken hier behoorlijk innovatief. Zo kunnen we reanimeren met ondersteuning van de hart-longmachine (ECMO). Dat is echt Champions League-niveau. En met een van onze draagbare echo-apparaten kan ik aan het bed beelden maken. Van het hart bijvoorbeeld. De cardioloog kan dan op afstand meekijken. Zo komen we samen vervolgens heel snel tot een goed plan voor de patiënt.”

Professionele ontwikkeling

Ruimte voor ontwikkeling is er ook. “Begin dit jaar heb ik mijn fellowship Spoedeisende Geneeskunde afgerond. Dat is een extra verdiepingstraject van 2 jaar na de 3-jarige opleiding tot SEH-arts. De bekroning volgde met het Europees theorie- en praktijkexamen. Het is mooi dat het HagaZiekenhuis dit fellowship samen met andere ziekenhuizen in de regio faciliteert. In 2 jaar tijd ben ik erg gegroeid op professioneel gebied. En ik verwacht nog veel meer te leren in dit mooie ziekenhuis.”

Toplocatie

Een van Bobs passies op professioneel gebied is de zorg voor drenkelingen. “Ook wat dat betreft kan ik mij geen betere plek wensen. We zien hier zeker in de zomermaanden veel mensen die gered worden uit zee.” Zelf is Bob fervent watersporter. “Ik vind het heerlijk om de zee op te zoeken. Vanaf mijn huis doe ik dat lopend. Dat vind ik fantastisch! Net als wandelen, fietsen en hardlopen door de duinen en bossen overigens. En dan heeft Den Haag ook nog eens een geweldige binnenstad. Voor mij is er daarom geen fijnere plek om te werken en wonen.”