Inmiddels is Patrick Lager 44 jaar en woont met zijn vriendin en twee kinderen in Utrecht. Werken doet hij al twaalf jaar in Zoetermeer. “Als tiener was ik al nieuwsgierig naar hoe het kon dat je een paracetamol kon innemen en een half uur later je hoofdpijn verdwenen was. Daarbij vond ik scheikunde en biologie leuke vakken, dus de stap naar een medische opleiding was logisch. Geneeskunde moest ik van mijn lijstje strepen, want ik kan niet tegen bloed. Farmacie was wél meteen de juiste match.”

Bijzondere band

Patrick specialiseerde zich in het OLVG in Amsterdam en werkte aan een project om de apotheken van GGZ Rivierduinen samen te voegen. Twaalf jaar geleden vroeg de Apotheek Haagse Ziekenhuizen (AHZ) of hij voor het ziekenhuis in Zoetermeer (toen LangeLand, nu HagaZiekenhuis Zoetermeer) wilde komen werken.

 Daar was toen ook al het HagaZiekenhuis bij aangesloten. Patrick: “Ik vind het heel bijzonder dat we nu door de fusie één zijn geworden, want met het HagaZiekenhuis heb ik een bijzondere band. Toen ik begin twintig was, kreeg ik acute leukemie. Ik woonde toen in Voorburg en de huisarts stuurde me direct door naar het HagaZiekenhuis, waar ik diezelfde avond startte met een chemokuur. Daar heb ik drie maanden gelegen en uiteindelijk ben ik volledig hersteld. Ze hebben mijn leven gered, zo voel ik dat wel.”

We zien 95 % van patiënten

Die periode heeft zijn leven gevormd. “Het gaf de doorslag om in het ziekenhuis te gaan werken”, zegt Patrick. “De openbare apotheker is wat commerciëler ingesteld. Ik wil me graag inzetten om medicijngebruik voor patiënten veiliger te maken.”

Daarom is Patrick betrokken bij diverse projecten die de zorg beter maken, zoals medicatieverificatie. “Tegenwoordig zien we 95% van de patiënten vóór of tijdens de opname. We controleren dan of medicijngebruik in ons systeem ook echt klopt met wat de patiënt inneemt.” Hij werkte ook mee aan een project dat de medicatieoverdracht papierloos maakt. “Bij ontslag krijgt een patiënt medicijnen voorgeschreven. Sinds kort verzorgen wij die overdracht voor de specialist. Dat scheelt papier, frustraties en werk voor artsen en verpleegkundigen.”

Iedereen dezelfde passie

“Ik vind het in Zoetermeer heel leuk omdat het hier wat kleiner is. Daardoor ken je de mensen goed en is het makkelijk samenwerken.” Als ziekenhuisapotheker heeft Patrick contact met alle afdelingen. Die samenwerking zorgt voor de meeste voldoening’, vindt Patrick. “Het is mooi om te zien hoe iedereen hier het altijd beter wil doen voor de patiënt. Iedereen heeft dezelfde passie. En als we dat weer een dag hebben gedaan, maak ik een huppeltje in de gang.”